پروتکل TCP/IP

 TCP/IP پروتکل استاندارد در اکثر شبکه های بزرگ است . با اينکه پروتکل فوق کند و مستلزم استفاده از منابع زيادی است ، ولی بدليل مزايای بالای آن نظير : قابليت روتينگ ، حمايت در اغلب پلات فورم ها و سيستم های عامل همچنان در زمينه استفاده از پروتکل ها حرف اول را می زند. با استفاده از پروتکل فوق کاربران با در اختيار داشتن ويندوز و پس از اتصال به شبکه اينترنت، براحتی قادر به ارتباط با کاربران ديگر خواهند بود که از مکينتاش استفاده می کند
 امروزه کمتر محيطی را می توان يافت که نيازبه دانش کافی در رابطه با TCP/IP نباشد. حتی سيستم عامل شبکه ای ناول که ساليان متمادی از پروتکل IPX/SPX برای ارتباطات  استفاده می کرد، در نسخه شماره پنج خود به ضرورت استفاده از پروتکل فوق واقف و نسخه اختصاصی خود را در اين زمينه ارائه نمود.
پروتکل TCP/IP در ابتدا برای استفاده در شبکه ARPAnet ( نسخه قبلی اينترنت ) طراحی گرديد. وزارت دفاع امريکا با همکاری برخی از دانشگاهها اقدام به طراحی يک سيستم جهانی نمود که دارای قابليت ها و ظرفيت های متعدد حتی در صورت بروز جنگ هسته ای باشد. پروتکل ارتباطی برای شبکه فوق ، TCP/IP در نظر گرفته شد.

اجزای پروتکل TCP/IP
پروتکل TCP/IP از مجموعه پروتکل های ديگر تشکيل شده که هر يک در لايه مربوطه، وظايف خود را انجام می دهند. پروتکل های موجود در لايه های Transport و Network دارای اهميت بسزائی بوده و در ادامه به بررسی آنها خواهيم پرداخت .
 

نصب 

در ابتدا مشکل بودن نصب سیستم‌های بر پایه لینوکس مانعی برای پذیرش آن بود؛ اما در سال‌های اخیر نصب لینوکس بسیار آسان شده‌است. بسیاری از توزیع‌ها دارای نصبی آسان و قابل مقایسه با نسخه‌های ویندوز هستند؛ به‌گونه‌ای که توزیع اوبونتو با چند کلیک نصب می‌شود. علاوه بر این، رایانه‌های شخصی که با توزیع‌های لینوکس وارد بازار شده‌اند و به آسانی از بسیاری از فروشنده‌های اصلی، همچون دل، هیولت-پاکارد و وال-مارت قابل تهیه است.

بیشتر شیوه‌های عمومی نصب لینوکس، توسط همه توزیع‌های مهم پشتیبانی می‌شود که شامل اجرا از طریق لوح فشرده، حاوی برنامه‌های نصب و راه‌اندازی نرم‌افزارهاست. این لوح فشرده می‌تواند از طریق تصویر استاندارد (ISO image) بارگذاری شده باشد، به تنهایی و به قیمت بسیار پایین خریداری شود، یا می‌تواند در مجموعه نرم‌افزارهای تجاری اضافی ارائه شود.

برخی توزیع‌ها همچون دبیان (Debian) با فلاپی دیسک نیز قابل نصب هستند. پس از نصب ابتدایی، بیشتر نرم‌افزارها از طریق اینترنت و لوح فشرده قابل بارگذاری و نصب هستند.

بسیاری از توزیع‌ها می‌توانند بی‌درنگ از طریق دیسک‌های زنده بسیار سریع‌تر از نصب بر روی دیسک سخت اجرا شوند. به این صورت که یکبار از لوح فشرده راه‌اندازی می‌شود و می‌توان از لینوکس بدون هیچگونه تغییری در محتویات دیسک سخت استفاده کرد. به همین نحو برخی توزیع‌های حداقل، همچون تامزروت‌بوت (Tomsrtbt)، بدون نیاز به تغییر محتویات دیسک سخت از طریق فلاپی دیسک قابل اجرا هستند.

همچنین بسیاری توزیع‌ها از راه انداری بر روی شبکه پشتیبانی می‌کنند، پس همه مراحل نصب و پیکربندی دستگاه می‌تواند بر روی شبکه انجام شود.

پیکربندی 

بیشتر فایل‌های پیکربندی در پوشه‌ای با نام «etc/» ذخیره شده‌است. اگر کاربر مخصوص باشد، فایل‌های پنهان در پوشه خانه کاربر قرار دارد. تعدادی از برنامه‌ها از پایگاه داده پیکربندی به عوض فایل استفاده می‌کنند.

راه‌های بسیاری برای ایجاد تغییرات وجود دارد. آسان‌ترین راه، استفاده از ابزارهای آماده همچون یاست (YaST) در توزیع SUSE یا مرکز کنترل در مندریک (Mandrake) استفاده کرد. انواع دیگر آن، مانند لینوکس‌کانف (Linuxconf)، ابزارهای سیستم گنوم، و وب‌مین (Webmin) برای توزیع‌های ویژه نیستند. آن‌ها شامل بسیاری از امکانات پیکربندی توسط خط فرمان هستند. از آنجا که به طور متداول بیشتر تنظیمات در فایل‌های متنی ذخیره شده‌اند، آن‌ها را می‌توان با هر ویرایشگر متنی پیکر بندی نمود.

پشتیبانی 

فروشندگان تجاری و دیگر کاربران گنو/لینوکس در اجتماعات آنلاین (کانال‌های آی‌آرسی)، گروه‌های خبری، فهرست‌های پستی و انجمن‌های اینترنتی پشتیبانی فنی ارائه می‌کنند. گروه کاربران گنو/لینوکس (LUGs) در همه جهان به کاربران بسیاری یاری می‌رساند.

مدل کسب و کار بیشتر فروشندگان تجاری لینوکس (بمانند ردهت و ناول) بر پایه دریافت حق‌الزحمه جهت پشتیبانی است. این‌گونه دریافت پشتیبانی در برابر پرداخت پول برای کاربران تجاری لینوکس حایز اهمیت است.

پانویس 

منابع 

• گلین مودی: برنامه یاغی: جنبش لینوکس و بازمتن، انتشارات پرسیوس، شابک ۳-۹۹۵۲۰-۷۱۳-۰
• جیددا آر (۲۰۰۴)

در سال ۱۹۸۳ میلادی ‏ریچارد استالمن که رئیس بنیاد نرم‌افزارهای آزاد بود پروژه گنو (GNU) را آغاز کرد. در این پروژه که یک جنبش نرم‌افزاری محسوب می‌شد برنامه‌نویسان با یکدیگر همکاری می‌کردند که این همکاری تا به حال نیز ادامه دارد.

آن زمان بیشتر ابزارهای پروژه گنو که با زبان برنامه‌نویسی سی و اسمبلی نوشته شده بود آماده کار بود و تنها یک هستهٔ مناسب و آزاد کم بود. حتی سیستم‌عامل مینیکس نیز با وجود در دسترس بودن کد منبع آن، آزاد نبود و حق نشر مخصوص داشت. کار در پروژه گنو به سمت طراحی یک هسته مناسب متمرکز می‌شد اما به نظر می‌رسید که برای ایجاد این هسته حداقل چند سال دیگر زمان نیاز است.

این تأخیر برای لینوس توروالدز قابل تحمل نبود. بنابراین خودش دست به کار شد و با الهام از کد مینیکس کار را آغاز کرد. سرانجام در ۲۵ اوت سال ۱۹۹۱ در ساعت ۲۰:۵۷ (به وقت گرینویچ) پیامی تاریخی به گروه خبری comp.os.minix از طرف لینوس توروالدز ارسال شد. او یک دانشجوی فنلاندی بود که آن زمان در دانشگاه هلسینکی درس می‌خواند.

متن پیام او چنین بود:

لینوکس برخلاف مینیکس (یک سیستم‌عامل ساده نوشته شده توسط پروفسور اندرو تننبام که برای آموزش طراحی سیستم‌عامل به کار می‌رفت) که از معماری ریزهسته استفاده می‌کرد، با ایده هسته‌های یکپارچه طراحی شده بود. اولین نسخهٔ لینوکس در سپتامبر ۱۹۹۱ در اینترنت منتشر شد. دومین نسخه‌ٔ آن به فاصلهٔ کمی در اکتبر همان سال منتشر شد.[۱] از آن پس هزاران برنامه‌نویس و هکر در سراسر دنیا در این پروژه شرکت کردند. مقالهٔ «کلیسای جامع و بازار» اثر اریک ریموند مدل گسترش هسته لینوکس و نرم‌افزارهای مشابه را تشریح می‌کند.

پنگوئن تاکسنشانه و مایه خوش شانسی هستهٔ لینوکس است. لینوس توروالدز مالک علامت تجاری لینوکس است که به عنوان «نرم‌افزار سیستم‌عامل رایانه برای تسهیل در استفاده و عملیات رایانه» به ثبت رسیده‌است.

مجوز

هستهٔ لینوکس و بیشتر بخش‌های گنو تحت اجازه‌نامه عمومی همگانی گنو (جی‌پی‌اِل) منتشر می‌شوند. جی‌پی‌ال لازم می‌داند که تغییرات کد منبع و کارهای مشتق شده نیز تحت مجوز جی‌پی‌ال منتشر شوند.

گنو/لینوکس

از آنجایی که ابزارهای گنو که بخش عمدهٔ توزیع‌های لینوکس را تشکیل می‌دهند از پروژه سیستم‌عامل آزاد گنو (که بسیار سابقه‌دارتر از هستهٔ لینوکس است) ریشه گرفته‌اند، ریچارد استالمن و بنیاد نرم‌افزار آزاد درخواست کرده‌اند که سیستم ترکیب شده (از هستهٔ لینوکس و ابزارهای گنو) بدون توجه به نام توزیع‌اش، «گنو/لینوکس» خوانده شود.

برخلاف این که بعضی از توزیع‌ها (مانند «گنو/لینوکس دبیان») از این نام استفاده می‌کنند، بسیاری تنها به گفتن «لینوکس» اکتفا می‌کنند. تفاوت بین هستهٔ توروالدز و سیستمی که شامل این هسته است، همیشه باعث سردرگمی می‌شود و نام‌گذاری همچنان بحث‌انگیز باقی مانده‌است.

توزیع‌های لینوکس

لینوکس تقریباً همیشه یکی از اجزاء یک توزیع لینوکس (به انگلیسی: Distro) است. توزیع‌های لینوکس توسط افراد، گروه‌های نه چندان متشکل و سازمان‌های حرفه‌ای گوناگون ایجاد می‌شوند. این توزیع‌ها شامل تعدادی نرم‌افزار سیستم و برنامه‌های کاربردی به همراه روالی مشخص برای نصب آن‌ها بر رایانه هستند. توزیع‌ها معمولاً برای منظورهای مختلفی از جمله محلی‌سازی، پشتیبانی از یک معماری خاص، کاربردهای بی‌درنگ (real-time applications) و سامانه‌های توکار (embedded systems) به وجود می‌آیند و برخی از آن‌ها آگاهانه تنها از نرم‌افزارهای آزاد استفاده می‌کنند.

یک توزیع همه-منظورهٔ معمولی شامل هسته لینوکس، کتاب‌خانه‌ها و ابزارهای گنو، پوسته‌های خط فرمان و انبوه بی‌شماری از نرم‌افزارهای کاربردی از مجموعه‌های اداری و سیستم پنجره‌ای اِکس گرفته تا مفسرها، ویرایشگرهای متن و ابزارهای علمی است.

گستره

در بیش از یک میلیارد دلار: برآورد اندازه گنو/لینوکس که مقاله تحقیقی است بر روی توزیع رِدهت ۷٫۱، تعداد خطوط کد منبع ۳۰ میلیون عنوان شده‌است. در این تحقیق با استفاده از روش (Constructive Cost Model – COCOMO) برآورد شده‌است که بر روی این توزیع نزدیک به ۸ میلیون نفر-سال کار گسترش انجام گرفته‌است. چنانکه این نرم‌افزار با روش‌های متعارف خصوصی گسترش می‌یافت، هزینه گسترش‌اش در ایالات متحده با روش‌های گسترش متعارف خصوصی بالغ بر ۱/۰۸ میلیارد دلار (با قیمت دلار سال ۲۰۰۰) می‌شد.

بخش بزرگی از کد (۷۱٪) با زبان برنامه‌نویسی C نوشته شده‌است اما از بسیاری از زبان‌های دیگر همچون ++C، لیسپ، اسمبلی، پرل، فرترن، پایتون و زبان‌های اسکریپت‌نویسی گوناگون استفاده شده‌است. اندکی بیش از نیمی از خطوط کد، تحت مجوز عمومی گنو (جی‌پی‌اِل) هستند. هسته لینوکس ۲٫۴ میلیون خط کد است و ۸٪ کل کد را تشکیل می‌دهد.

در پژوهشی که پس از آن انجام شد، به نام شمردن سیب زمینی‌ها: اندازه دبیان ۲٫۲ همان تحلیل بر روی لینوکس دبیان ۲٫۲ انجام گرفت. این توزیع دارای بیش از ۵۵ میلیون خط کد بود که هزینه گسترش‌اش با روش‌های گسترش متعارف خصوصی بالغ بر ۱٫۹ میلیارد دلار (با قیمت دلار سال ۲۰۰۰) می‌شد.

کاربردهای سیستم‌عامل‌های شکل گرفته بر پایه لینوکس 

در گذشته یک کاربر لینوکس برای پیکربندی و نصب سیستم خود، نیازمند دانش بالایی از رایانه بود. این دلیل به علاوه جذاب بودن دسترسی به درون سیستم، باعث شده بود که به طور سنتی کاربران لینوکس را (بر خلاف کاربران ویندوز یا مَک‌اواِس) کسانی شکل بدهند که با تکنولوژی بیشتر دمخور هستند. افرادی که معمولاً با القاب «هَکِر» و «گیک» شناخته می‌شوند. این نگرش در سال‌های اخیر با افزایش راحتی کار در لینوکس و گسترده شدن استفاده از بسیاری از توزیع‌ها، اعتبار خود را از دست داده‌است. لینوکس در بازار سرورها و کاربردهای ویژه (مانند پردازش تصویر و سرویس‌های وِب) پیشرفت قابل ملاحظه‌ای کرده و در حال ورود به بازار بزرگ رایانه‌های رومیزی است.

لینوکس اساس مجموعه نرم‌افزار سرور موسوم به ل.آ.م.پ ((ل)ینوکس، (آ)پاچی، (م)ای‌اس‌کیوال, (پ)رل/(پ)ی‌اچ‌پی/(پ)ایتون) را تشکیل می‌دهد که میان گسترش‌دهندگان وب محبوبیت گسترده‌ای کسب کرده‌است. بدلیل پایداری و انعطاف لینوکس، این سیستم‌عامل حضور پررنگی به عنوان سیستم‌عاملی برای کامپیوترهای کارساز دارد. بر اساس آمار در سال ۲۰۰۸، از میان ۱۰ تا از معتبرترین شرکت هاستینگ دنیا، ۵ شرکت سیستم‌عامل لینوکس را در کارسازهای وب خود بکار می‌گیرند.^[۵] توزیع های لینوکس به طور گسترده ای به عنوان سیستم عامل در ابر رایانه ها استفاده می شود : از نوامبر سال 2010، از 500 سیستم برتر ، 459 مورد (91.8 ٪)تحت اجرای توزیع های لینوکس هستند. لینوکس همچنین به عنوان سیستم عامل برای سکویا آی بی ام قوی ترین ابر رایانه جهان که در سال 2011 به بهره برداری می رسد، به کار خواهد رفت .

از لینوکس همچنین بیشتر در سیستم‌های کارگذاشته استفاده می‌شود. قیمت اندک آن باعث می‌شود انتخابی ایده‌آل برای ابزارهایی مانند سیمپیوتر (رایانه‌ای که برای جمعیت کم درآمد کشورهای در حال گسترش طراحی شده) باشد.

لینوکس با داشتن محیط‌های رومیزی مانند گنوم و کی‌دی‌ای، رابط کاربری همچون اپلمکینتاش و مایکروسافت ویندوز را در کنار دیگر محیط‌های گرافیکی و رابط خط فرمان یونیکس-مانند سنتی‌اش، عرضه می‌کند. هرچند نرم‌افزارهای گرافیکی لینوکس برای بسیاری از مصارف وجود دارند، در بسیاری زمینه‌ها نرم‌افزارهای خصوصی هنوز از گستره و میزان محبوبیت بیشتری برخوردارند.

نرم‌افزارهای کارسازِ تحت لینوکس

کارساز (به انگلیسی: Server) به سیستم رایانه‌ای پرتوانی گفته می‌شود که در یک شبکه برای وظیفه‌ای خاص، نقشی را بر عهده می‌گیرد. سیستم‌های کامپیوتری کارساز معمولاً از سخت‌افزاری پرقدرت و نرم‌افزاری منعطف و پایدار برای ارائهٔ خدمت مورد نظر به مشتریان زیاد استفاده می‌کنند. سیستم‌عامل‌های شکل گرفته بر پایه لینوکس، به دلیل پایداری و انعطاف، گزینه‌های خوبی برای نصب بر روی سیستم‌های کارساز هستند.

نمونه نرم‌افزارهای مشهوری که معمولاً تحت لینوکس به عنوان نرم‌افزار کارساز استفاده می‌شوند:

• اسکوئید (SQUID)
• کارساز پروکسی-کش (Proxy-Cache)
• بایند (BIND)
• کارساز سامانه نام دامنه (DNS)
• آپاچی (APACHE)
• کارساز وب
• پست‌فیکس(Postfix)
• کارساز پست الکترونیکی
• مای‌اس‌کیوال (MySQL)
• کارساز پایگاه داده

ویندوز ۷ (به انگلیسی: Windows 7) (پیشتر با اسم رمز Vienna و Blackcomb) آخرین نسخه سیستم‌عامل از سری مایکروسافت ویندوز است که در تاریخ ۲۲ اکتبر سال ۲۰۰۹ به بازار عرضه شد. ویندوز ۷ برای استفاده در کامپیوترهای شخصی شامل انواع خانگی و اداری تولید شده‌است. این سیستم‌عامل هفتمین نسل از سیستم‌عامل‌های ویندوز می‌باشد و به همین دلیل نام آن را ویندوز ۷ گذاشته‌اند.

از ویژگی‌های این نسخه که بیشتر مورد توجه‌است می‌توان به پشتیبانی از قابلیت چند لمسی، طراحی دوباره ویندوز شل، نوار وظیفه و یک سیستم شبکه خانگی به نام گروه خانگی نام برد، همچنین به نقل از مسئولان مایکروسافت، ویندوز ۷ نسخه ارتقا یافته و بهینه شده ویندوز ویستا می‌باشد.

مکانات 

ویندوز ۷ شامل یکسری ویژگی‌های جدید، از جمله پیشرفت در لمس و تشخیص دستخط، پشتیبانی از Virtual Hard Disk، بهبود کارائی در پردازنده‌های چند هسته‌ای و بهبود هسته سیستم‌عامل می‌باشد. همچنین اضافه شدن قابلیت Windows PowerShell و طراحی دوبارهٔ ماشین‌حساب با پشتیبانی از قابلیت چندخطی و امکان تبدیل واحدها می‌باشد.

آیتم‌های اضافه شده به کنترل پنل شامل: ClearType، Display Color Calibration Wizard، Gadgets، Recovery، Troubleshooting،Workspaces Center، Location and Other Sensors، Credential Manager، Biometric Devices، System Icons و Display می‌باشد. نام Windows Security Center به Windows Action Center تغییر یافته‌است.

ویرایش‌ها

ویندوز ۷ در ۶ ویرایش مختلف ارائه شده‌است، اما فقط نسخه‌های Home Premium و Professional و Ultimate در فروشگاه‌ها به صورت خرده فروشی و جزئی موجود است. تمام ویرایش‌های ویندوز ۷ قابلیت پشتیبانی از پردازنده‌های ۳۲ بیتی (x86) را دارا می‌باشد و تمام ویرایش‌های ویندوز ۷ به جز Starter با قابلیت پشتیبانی از پردازنده‌های ۶۴ بیتی (x64) ارائه می‌شود.

ویرایش‌های استاندارد

Windows 7 Starter شروع کننده ): این ویرایش ویندوز ۷ دارای کمترین قابلیت‌های ویندوز ۷ می‌باشد، همچنین در این ویرایش مضمون گرافیکی Windows Aero موجود نمی‌باشد. ویندوز ۷ نسخه آغازگر بدون پشتیبانی از پردازنده‌های ۶۴ بیتی ارائه می‌شود و بیشتر به عنوان یک نسخه نمایشی و آزمایشی در عین حال سبک کاربرد دارد.

Windows 7 Home Basic (خانگی ابتدایی): این ویرایش به طور خاص در بعضی از کشورها(بازارهای نوظهور)ارائه می‌شود. قابلیت‌های آن از Starter بیشتر اما از نسخه‌های دیگر کمتر می‌باشد.

Windows 7 Home Premium (خانگی ویژه): ویرایش خانگی ویژه دارای قابلیت‌هایی همچون Windows Media Center و Windows Aero و همچنین پشتیبانی از کنترل صفحه نمایش لمسی است.

Windows 7 Home Professional (خانگی حرفه‌ای): در این ویرایش سعی شده نیازهای کاربران خانگی و کاربران تجاری کوچک را برطرف شود و در آن بسیاری از قابلیت‌های اصلی ویندوز ۷ گنجانده شده‌است.

Windows 7 Enterprise (سازمانی): ویرایش مناسب برای استفاده در شرکت‌های بزرگ و سازمان‌ها که مجهز به قابلیت‌های مورد نیاز سازمان‌ها همچون BitLocker Drive Encryption و UNIX application support می‌باشد.

Windows 7 Ultimate (نهایی): نسخه نهایی ویندوز ۷ که تمام قابلیت‌ها و خصوصیت‌های ویندوز ۷ را شامل می‌شود. همچنین می‌توان نسخه‌های خانگی ویژه و حرفه‌ای را به این نسخه ارتقاء داد.

نوار وظیفه ویندوز ۷

سخت‌افزار لازم 

بقیه در آرشیو مطالب

احتمالا ویندوز 8 مایکروسافت تا سال آینده در دسترس نخواهد بود. اما بر مبنای آن چه که تا کنون از این ویندوز می دانیم؛ این سیستم عامل می تواند خیلی بهتر از ویندوز 7 باشد

شاید هیچ شرکتی پر نفوذ تر از مایکروسافت در حوزه سیستم های عامل دسکتاپ پیدا نشود. این غول نرم افزاری، سراسر بازار سیستم عامل را در جهان به دست گرفته و ثابت کرده که قادر است هر نسخه ویندوز را با تغییرات زیادی نسبت به نسخه های قبلی اش ارائه دهد. هیچ چیز هم که نباشد، مایکروسافت فضای بازار سیستم های عامل را به خوبی می شناسد و می داند که باید برای موفقیت در این بازار چه کاری انجام دهد.

ویندوز 7 مایکرسافت مسلما یکی از مهم ترین نسخه های ویندوز در تاریخ زندگی این سیستم عامل بود. بعد از ارائه ویندوز ویستا، بازار مخالف مایکروسافت شروع به رشد کرد و بسیاری از فروشندگان، به قوانینی برای داون گرید کردن کامپیوتر به ویندوز XP تن دادند. مشتریان هم به اندازه ای که مایکروسافت انتظار داشت، از ویستا استقبال نکردند. به علاوه شرکت ها اصلا ویندوز ویستا را به حساب نمی آوردند. خب همه ی این ها بد است.

با ویندوز 7، مایکروسافت توانست ویستا را به خوبی تعمیر کند. در واقع این نسخه همان سیستم عاملی است که ویستا باید می بود. و حالا مایکروسافت هم تایید کرده که ویندوز 7 سریع ترین فروش را در تاریخ ویندوز داشته است. این واضح است که مصرف کنندگان هم از ویندوزی که هم اکنون استفاده می کنند؛ حداقل بیشتر از ایکس پی راضی هستند.

با این حال که ویندوز 8 فقط در گوشه صحنه، ایستاده است؛ شایعات مایکروسافتی حول محور این سیستم عامل و امکانات آن، می چرخند. اگر چه فعلا اطلاعات کمی از این سیستم عامل در دسترس است؛ اما یک چیز را به طور قطع می توان گفت: این که 8 از 7 بهتر خواهد بود. اما چرا؟

1. ویندوز 8، برمبنای یک سیستم عامل خوب، بهبود می یابد:  
ویندوز 8 یک آپدیت بزرگ به شمار نمی رود. در عوض، این سیستم عامل نسخه ای بهبود یافته از ویندوز 7 خواهد بود. همانطور که اشاره شد، ویندوز 7 در میان مصرف کنندگان و شرکت های مشتری، به موفقیت رسیده است. از چیز هایی که تاکنون درباره ویندوز 8 میدانیم، واضح است که مایکروسافت نمی خواهد چیزی که خراب نیست (ویندوز 7) را درست کند! پس احتمالا ویندوز 8 بسیار شبیه جدش بوده و خیلی از امکانات آن را به رخ می کشد. البته بهبود هایی که همیشه به مشتریان ارائه می شود هم در این ویندوز موجود خواهند بود.

2. امنیت بهبود خواهد یافت:  
با هر عرضه ی سیستم عامل توسط مایکروسافت – یا هر شرکت دیگر - بسیاری نقایص امنیتی برطرف می شوند. این کمپانی امنیت را بعد از عرضه سرویس پک 2 ویندوز ایکس پی، افزایش داده است. ویندوز ایکس پی تقریبا امن بود. البته نسبت به نسل های پیشینش و نه نسبت به سیستم عامل های رقیب! سرویس پک ها بودند که به امنیت ویستا کمک نمودند. اما ویندوز 7 مسلما امن ترین ورژن این سیستم عامل می باشد. پس از آن جایی که مایکروسافت همیشه برای امن تر کردن سیستم عاملش تلاش کرده؛ انتظار داریم که ویندوز 8، از 7 هم کاملا امن تر باشد.

3. سازگاری کلیدی با ARM:  
با توجه به این که مصرف کنندگان محصولات الکتریکی در سال های اخیر، علاقه زیادی به ARM نشان دادند؛ استیو بالمر، مدیر عامل مایکروسافت اعلام کرد که ورژن بعدی ویندوز دستگاه های مبتنی بر ARM پشتیبانی خواهد کرد. این بسیار بسیار مهم است. حالا کمپانی هایی که می خواهد محصولاتی مبتنی بر چیپ ARM بسازند، فرصت استفاده از ویندوز را پیدا می کنند. نه تنها این حرکت به مایکروسافت و فروشندگان همکارش کمک می کند، بلکه احتمالا گزینه های بیشتری هم به مصرف کنندگانی که به استفاده از ویندوز تمایل دارند؛ داده خواهد شد. به عقیده ی بسیاری این یک بازی برد- برد است.

4. یک فروشگاه اپلیکیشن؟شاید!  
این بعید نیست که مایکروسافت برای ارائه ی یک فروشگاه اپلیکیشن؛ نقشه کشیده باشد. اگر این امر صورت گیرد و با وجود این که اپلیکیشن های بسیار زیادی برای ویندوز در دسترس است؛ ممکن است مایکروسافت قادر باشد که در این زمینه حتی با مک نسخه Lion از شرکت اپل هم رقابت کند. همان سیستم عاملی که با AppStore داخلی به فروش خواهد رسید. آینده ی سیستم عامل های دسکتاپ، حقیقتا به وجود یک فروشگاه اپلیکیشن خوب برای آن ها بستگی خواهد داشت. فعلا نمی دانیم اما اگر در آینده خبر احداث فروشگاه اپلیکیشنی برای ویندوز را بشنویم؛ خوشحال خواهیم شد.

5. روشن شدن فوری : همان چیزی که لازم است  
یکی از بزرگترین مسائل این است که ویندوز روی بعضی کامپیوتر ها، زمان زیادی را برای بوت شدن تلف می کند. با توجه به آخرین شایعات، مایکروسافت در حال کار روی یک راه حل برای این است که بتواند ویندوز را عملا در زمان کمی آماده به کار کند. شاید مهم به نظر نرسد اما در نظر داشته باشید که صبر برای بوت شدن یک ویندوز، می تواند تا چه اندازه عذاب آور باشد. پس بوت فوری، چیزی است که می تواند به یک امکان عالی تبدیل شود.

6. احتمالا ویندوز 8 برای تبلت ها مناسب تر خواهد بود  
مایکروسافت چند وقتی هست که سیستم عامل خود را آماده برای به کارگیری در تبلت ها می داند. اما با توجه به چیزی که آمار و ارقام نشان می دهد؛ هم تولید تبلت های مبتنی بر ویندوز 7 کم بوده و هم کاربران اندروید یا آی او اس را ترجیح می دهند. به دلیل پشتیبانی از دستگاه های مبتنی بر ARM و این که مایکروسافت قطعا دارد برای سازگاری بیشتر ویندوز 8 با تبلت ها تلاش می کند؛ باید منتظر دستگاه های قابل حمل بیشتری بر مبنای ویندوز بعدی باشید. اما تا چه حد بیشتر بودنش را بازار تعیین می کند.

7. صرفه جویی بیشتر در انرژی:  
یکی از مسائل ویندوز 7 این است که نتوانسته به عملکرد موثری در زمینه ی صرفه جویی انرژی برسد. اما با توجه به اطلاعاتی که از توسعه ویندوز 8 درز کرده اند، گویا مایکروسفات در حال کار برروی قابلیت هایی است که ذخیرهی انرژی را تا حد زیادی بهبود می بخشند. پس باید منتظر عمر بیشتر باتری بر دستگاه های قابل حملی باشیم که از این سیستم عامل پشتیبانی می کنند. اگر این ها درست باشد؛ مسلما مصرف کنندگان خوشحال خواهند شد.

8. History Vault چیست؟  
ویندوز 8 احتمالا یک قابلیت جدید به نام History Vault خواهد داشت. با توجه به شایعات، این قابلیت شبیه Time Machine شرکت اپل خواهد بود که یک رابط آسان برای بک آپ گیری در مک او.اس ایکس؛ ارائه می دهد. اما این گزینه ی مایکروسافتی به کاربران اجازه خواهد داد که فایل های شخصی خود را بازیابی نمایند، پرونده های قدیمی را اصلاح کنند و خیلی کار های دیگر... مایکروسافت هنوز این قابلیت را تایید نکرده است. اما اگر قابلیت بزرگی مانند این، به ویندوز اضافه شود؛ بسیار عالی خواهد شد.

9. اینترفیس بهتر:  
ویندوز 7 با یک رابط کاربری قدرتمند تر وارد بازار شد که می توان آن را کاملا از نسل های قبلی اش بهتر دانست. این ویژگی از نظر زیبایی هم چیزی کم ندارد. فعلا مایکروسافت چیز زیادی از سیستم عامل بعدی اش نگفته اما احتمالا ویندوز 8 هم اینترفیسی مشابه خواهد داشت. اما افرادی که همیشه مایکروسافت را تعقیب می کنند؛ باور دارند که اینترفیس کمی کار آمد تر شده و برای استفاده آسانتر خواهد بود. اگر مایکروسافت بتواند این کار را محقق کند، تاحدود زیادی انتظارات از اینترفیس براورده خواهند شد. چون اینترفیس فعلی نیز چیز زیادی کم ندارد.

10. مایکروسافت درسش را آموخته:  
جدا از خود سیستم عامل، ویندوز 8 به احتمال زیاد بهتر از ویندوز 7 خواهد بود. آن هم به یک دلیل: مایکروسافت نمی خواهد شکست ویندوز ویستا را تکرار کند. آخرین سیستم عامل مایکروسافت قبل از 7، برای این شرکت چیزی کم از کابوس نداشت. مایکروسافت به خاطر موفقیت های 7 خیلی به خود مغرور شده بود ولی در ویستا کار را خراب کرد. نتیجه ی این، چند سال رنج آور برای این شرکت بود. همچنین مایکروسافت با فقدان اعتماد فروشنده ها و خریداران و سرمایه گذارانش مواجه شد. پس انتظار داریم که این کمپانی کار های ویژه ای با ویندوز 8 انجام دهد. درعین حال، این شرکت به جز رسیدن به یک سیستم عامل بهتر، چاره دیگری نخواهد داشت.

شما چه انتظاراتی از سیستم عامل بعدی مایکروسافت دارید و فکر می کنید که از زوایای مختلف، چگونه عمل کند؟ این سیستم عامل، در رقابت با رقیبانش چه خواهد کرد؟

1-2) ویندوز XP چیست؟

Windows XP یا Windows eXPerience نامی است که شرکت مایکروسافت برای نسخه جدید از ویندوز 2000 در نظر گرفته است. (که معروف به ویستلر یا Whistler بود.)

از نظر تکنولوژی، ویندوز XP اختلاف زیادی با ویندوز 2000 ندارد، امّا ویندوز XP ترکیبی است از تمامی ویندوزهای قبلی و آنرا به عنوان تجربه بهترین تجربه ها معرفی کرده اند.

خانواده ویندوز XP خود نیز مجموعه ای دارد که به شرح زیر است:

Windows XP Personal or Home Edition 9X جایگزینی برای ویندوز

Windows XP Professional (Win2K Professional)

Windows XP Server

Windows XP Advanced Server

Windows XP DataCenter

2-2) سیستم مورد نیاز ویندوز XP

CPU یا پردازند: 300MHZ به بالا; حداقل 233MHZ

RAM یا حافظه رم: 128MB به بالا، حداقل 64MB - که این مقدار فوق العاده عملکرد و سرعت ویندوز XP را کاهش می دهد.

فضای مورد نیاز از حافظه هارد دیسک (H.D.D.): حداقل 1.5GB

کارت گرافیک "Super VGA" با وضوخ تصویر 800 در 600 و بالاتر

درایو "CD-ROM" یا "DVD"

کیبورد و موس سازگار با ویندوز مایکروسافت

3-2) آشنایی با محیط ویندوز XP

1-3-2) کاربرد منوی شروع (Start menu)

از منوی شروع برای دسترسی به تمامی برنامه ها (All Programs)، برنامه های کاربردی، ایمی ل و اینترنت و نیز برای خاموش کردن کامپیوتر (Turn Off Computer) و ... استفاده می شود. با کلیک کردن (دکمه چپ موس) بروی این دکمه، "Start menu" یا منوی شروع نمایش داده می شود.

شکل 12 - تصویر Start Menu

2-3-2) کاربرد آیکونها (Icons)

در محیط ویندوز فایل ها، برنامه ها، و ... با آیکونها نمایش داده می شوند و می توانیم با بردن موس بروی آنها و کلیک کردن آنها را باز و یا اجرا کنیم.

3-3-2) کاربرد پنجره ها (Windows)

در محیط ویندوز هر برنامه (Program) یا سندی (Document) که باز (اجرا) می کنید، در قالب پنجره (Windows) نمایش داده می شود، به عنوان مثال در شکل زیر 2 برنامه به نامهای " "Paintو "WordPad" باز کرده ایم که در قالب 2 پنجره نمایش داده شده است، و علّت نامگذاری سیستم عامل ویندوز به همی ن دلیل است.

شکل 13 - نمایش پنجره های ویندوز

4-3-2) کاربرد دسک تاپ (Desktop)

وقتی وارد محیط ویندوز می شویم، به اولین صفحه ظاهر شده "Desktop" می گوییم. شکل زیر تصویر "Desktop" را در ویندوز نمایش می دهد. بطور کلّی وقتی هیچ پنجره ای باز نباشد، می توانیم "Desktop" را مشاهده کنیم. کاربرد "Desktop" به شرح زیر است:

1) می توانیم یک تصویر قشنگ را بروی "Desktop" قرار دهیم، که اصطلاحاً به این تصویر "بک گراند" "Background" می گوییم.

2) می توانیم آیکون برنامه های پرکاربرد را بروی "Desktop" قرار دهیم تا خیلی سریعتر برنامه مورد نظرمان را اجرا کنیم.

3) برای دسترسی به تنظیمات نمایشی از محیط "Desktop" اقدام می کنیم.

شکل 14 - تصویر دسک تاپ

5-3-2) کاربرد نوار وظیفه (Task Bar)

نوار وظیفه یا "Task Bar"، نواری است در پایین "Desktop"، و رنگ پیش فرض آن در محیط ویندوز آبی رنگ است و از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که با توجّه به شکل زیر و از سمت چپ به راست، به شرح زیر است:

1) دکمه شروع (Start Button):

با کلیک کردن (دکمه چپ موس) بروی این دکمه، "Start menu" یا منوی شروع نمایش داده می شود.

2) دسترسی سریع (Quick Lunch):

قسمتی از "Task Bar" است و می توانیم آیکون برنامه های دلخواه مان را به این قسمت اضافه کنیم و برنامه دلخواه مان را از این قسمت اجرا کنیم.

3) قسمت وسط "Task Bar"

هر پنجره ای که باز می کنیم بصورت یک دکمه بروی "Task Bar" نمایش داده می شود.

4) تغییر زبان (Language):

با کلیک کردن بروی این قسمت یعنی EN می توانیم لیست زبانهای تعریف شده برای کیبورد را مشاهده کنیم. و بعد زبان مورد نظرمان را انتخاب کنیم. مثلاً برای تغییر زبان از انگلیسی به فارسی، بروی این قسمت یعنی EN کلیک کنید و سپس از منوی ظاهر شده "FA Farsi" را انتخاب کنید.

5) سبد سیستم (System Tray):

بعضی از برنامه ها همزمان با شروع ویندوز، بطور خودکار اجرا می شوند و اکثر این برنامه ها یک آیکون کوچک در قسمت "System Tray" قرار می دهند. مثلاً اگر یک برنامه ویروس کش ( Anti Virus) را بروی ویندوز نصب کنید، آیکون برنامه "Anti Virus" در داخل "System Tray" قرار می گیرد، که نشان دهنده اجرای خودکار آن است.

6) ساعت (Time):

نمایش دهنده ساعت است و اگر موس را برای چند لحظه بروی آن قرار دهید، تاریخ را نمایش خواهد داد.

bios مخفف کلمه base input output system می باشد و شامل امکاناتی جهت تنظیم و پیکربندی تنظیمات و امکانات سیستم می باشد.